Żółta karłowatość jęczmienia Choroby
Żółta karłowatość jęczmienia – charakterystyka
Żółta karłowatość jęczmienia to choroba wirusowa roślin, szczególnie jęczmienia, przenoszona przez mszyce zbożowe: czeremchowo-zbożową, zbożową i różano-trawową lub skoczki. Jest wywoływana głównie przez wirusy BYDV-MAV i BYDV-PAV.
Objawy występowania żółtej karłowatości jęczmienia
Żółta karłowatość jęczmienia objawia się przebarwieniami, których kolor jest uzależniony od zaatakowanej rośliny. Przebarwienia na jęczmieniu i pszenicy są żółte, a na owsie czerwone. Porażone rośliny są nadmiernie rozkrzewione, niższe, a ich blaszki liściowe sztywnieją.
Jak rozpoznać żółtą karłowatość jęczmienia?
Żółtą karłowatość jęczmienia wiosną można pomylić z niedoborami składników pokarmowych. Charakterystycznym objawem tej choroby wirusowej roślin jest porażenie postępujące od wierzchołków liści ku podstawie. Porażone rośliny tworzą nieregularne, żółte place – pojedynczo porażone rośliny są rzadkim zjawiskiem.
Kiedy może się pojawić żółta karłowatość jęczmienia?
Żółta karłowatość liści pojawia się zwykle wczesną jesienią, po wschodach zbóż, gdy mszyce rozpoczynają żer.
Żółta karłowatość jęczmienia – szkodliwość
Żółta karłowatość jęczmienia może obniżyć plon ziarna nawet o 30–40%.
Żółta karłowatość jęczmienia – zapobieganie
Aby zapobiec rozwojowi żółtej karłowatości jęczmienia, istotna jest ochrona naturalnych wrogów mszyc, obniżenie nawożenia azotowego, właściwy płodozmian oraz wczesny siew zbóż jarych i późny siew ozimin. Warto zadbać również o izolację przestrzenną od roślin zbożowych i kukurydzy, a także eliminację z otoczenia innych żywicieli mszyc.
Żółta karłowatość jęczmienia – oprysk
Zwalczanie żółtej karłowatości jęczmienia opiera się na eliminacji mszyc. Najważniejsza jest regularna lustracja plantacji i podjęcie natychmiastowych działań w przypadku pojawienia się szkodników. Skuteczne insektycydy na mszyce zazwyczaj zawierają związki z grupy pyretroidów, karboksamidów lub karbaminianów.
Jakie uprawy atakuje żółta karłowatość jęczmienia?
Żółta karłowatość jęczmienia atakuje przede wszystkim jęczmień, ale może także występować na innych zbożach – pszenicy i owsie.
Żółta karłowatość jęczmienia – cykl rozwojowy
Mszyce stają się nosicielami wirusa żółtej karłowatości jęczmienia poprzez żerowanie na zakażonych roślinach. Podczas żerowania, mszyce pobierają wirusy razem z sokami roślinnymi. Zdrowe rośliny zostają porażone w momencie rozpoczęcia żeru przez nosicieli, zazwyczaj tuż po wschodach. Kolejne pokolenia mszyc nie są już nosicielami żółtej karłowatości jęczmienia.
Jakie są skutki rozwoju żółtej karłowatości jęczmienia?
Skutki rozwoju żółtej karłowatości jęczmienia obejmują niewłaściwy rozwój roślin, który prowadzi do niedostatecznego wykształcenia ziarna i strat w uprawie.
Przyczyny rozwoju żółtej karłowatości jęczmienia
Choroba wirusowa roślin, jaką jest żółta karłowatość liści, rozwija się głównie w uprawach z jednostronnym płodozmianem, które nie są odizolowane od roślin zbożowych i kukurydzy czy też innych żywicieli mszyc. Przyczyną może być również zbyt wysokie nawożenie azotowe, które sprzyja pojawieniu się mszyc.
