PIRIMOR 500 WG

pirymikarb (związek z grupy karbaminianów) – 500 g w 1 kg środka (50%).

JABŁOŃ

mszyca jabłoniowa

• Maksymalna/zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 0,4 kg/ha
• Termin stosowania: Zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika.
• Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1
• Zalecana ilość wody: 500 – 750 l/ha
• Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.

KAPUSTA GŁOWIASTA (UPRAWA W GRUNCIE)

mszyca kapuściana

• Maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 0,45 kg/ha
• Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 0,3 – 0,45 kg/ha
• Termin stosowania: Zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika.
• Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1
• Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.
• Zalecana ilość wody: 300 – 600 l/ha

PSZENICA OZIMA, PSZENICA JARA, JĘCZMIEŃ JARY

mszyce

• Maksymalna/zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 0,25 kg/ha
• Termin stosowania: Zabieg wykonać po wystąpieniu szkodnika, od początku kłoszenia do fazy pełnej dojrzałości woskowej ziarna zboża (BBCH 51-85).
• Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1
• Zalecana ilość wody: 150 – 300 l/ha
• Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.

1. Środek działa najskuteczniej w temperaturze powyżej 15oC.
2. Wyższe z zalecanych dawek (kapusta) stosować w przypadku:
− dużej liczebności mszyc,
− gdy liście zwijają się ,
− bujnej masy roślinnej,
− gdy temperatura jest niższa niż 15oC.
3. W przypadku opryskiwania roślin (kapusta) lub szkodników (mszyca kapuściana), pokrytych nalotem woskowym, dodać do cieczy użytkowej środek zwilżający.
4. Aby zapobiec zjawisku odporności:
− środek stosować 1 raz w sezonie wegetacyjnym,
− zabiegi wykonać przemiennie ze środkami należącymi do innych (niż karbaminiany i fosforoorganiczne) grup chemicznych, o odmiennym mechanizmie działania,
− nie stosować środka, gdy lokalnie stwierdzono wystąpienie odporności szkodników na karbaminiany (konsultacja z doradca rolniczym).
5. Podczas stosowania środka nie dopuścić do:
− znoszenia cieczy użytkowej na sąsiednie rośliny uprawne,
− nakładania się cieczy użytkowej na stykach pasów zabiegowych i uwrociach.

Przed przystąpieniem do sporządzania cieczy użytkowej dokładnie ustalić potrzebną jej ilość.
Odważoną ilość środka wsypać do zbiornika opryskiwacza napełnionego częściowo wodą (z włączonym mieszadłem) i uzupełnić wodą do potrzebnej ilości.

Opryskiwać z włączonym mieszadłem.

Po wsypaniu środka do zbiornika opryskiwacza niewyposażonego w mieszadło hydrauliczne, ciecz w zbiorniku mechanicznie wymieszać.

Opróżnione opakowania przepłukać trzykrotnie wodą, a popłuczyny wlać do zbiornika opryskiwacza z cieczą użytkową, uzupełnić wodą do potrzebnej ilości i dokładnie wymieszać

W przypadku przerw w opryskiwaniu, przed ponownym przystąpieniem do pracy dokładnie wymieszać ciecz użytkową w zbiorniku opryskiwacza.

Z resztkami cieczy użytkowej po zabiegu należy postępować w sposób ograniczający ryzyko skażenia wód powierzchniowych i podziemnych w rozumieniu przepisów Prawa wodnego oraz skażenia gruntu, tj.:
– po uprzednim rozcieńczeniu zużyć na powierzchni, na której przeprowadzono zabieg, jeżeli jest to możliwe lub
– unieszkodliwić z wykorzystaniem rozwiązań technicznych zapewniających biologiczną degradację substancji czynnych środków ochrony roślin, lub
– unieszkodliwić w inny sposób, zgodny z przepisami o odpadach.

Po pracy aparaturę dokładnie wymyć. Z wodą użytą do mycia aparatury postąpić tak, jak z resztkami cieczy użytkowej, stosując te same środki ochrony osobistej.

Przed zastosowaniem środka należy poinformować o tym fakcie wszystkie zainteresowane strony, które mogą być narażone na znoszenie cieczy użytkowej i które zwróciły się o taką informację.

Środki ostrożności dla osób stosujących środek:

• Nie jeść, nie pić ani nie palić podczas używania produktu.
• Stosować rękawice ochronne, ochronę oczu oraz odzież ochronną, zabezpieczającą przed oddziaływaniem środków ochrony roślin w trakcie przygotowywania cieczy użytkowej oraz w trakcie wykonywania zabiegu.

Środki ostrożności związane z ochroną środowiska naturalnego:

• Nie zanieczyszczać wód środkiem ochrony roślin lub jego opakowaniem.
• Nie myć aparatury w pobliżu wód powierzchniowych.
• Unikać zanieczyszczania wód poprzez rowy odwadniające z gospodarstw i dróg.
• W celu ochrony organizmów wodnych konieczne jest zastosowanie 15 metrowej strefy buforowej od zbiorników i cieków wodnych w uprawie jabłoni (zastosowania wczesne i późne).

W celu ochrony stawonogów pożytecznych konieczne jest zastosowanie:

• 10 metrowej strefy buforowej od terenów nieużytkowanych rolniczo, dla zastosowania wczesnego w uprawie jabłoni,
• 15 metrowej strefy buforowej od terenów nieużytkowanych rolniczo, w przypadku zastosowania późnego w uprawie jabłoni.

W celu ochrony pszczół i innych owadów zapylających dla dawki powyżej (210 g s.cz/ha) 0,42 kg/ha nie stosować:

• na rośliny w czasie kwitnienia,
• kiedy na uprawie chronionej występują kwitnące chwasty,
• w miejscach gdzie pszczoły mają pożytek.

W celu ochrony organizmów wodnych konieczne jest wyznaczenie strefy ochronnej o szerokości 1 m od zbiorników i cieków wodnych dla zastosowania w uprawie kapusty głowiastej oraz pszenicy ozimej, pszenicy jarej i jęczmienia jarego.

W celu ochrony roślin oraz stawonogów niebędących celem działania środka konieczne jest wyznaczenie strefy ochronnej o szerokości 1 m od terenów nieużytkowanych rolniczo dla zastosowania w uprawie kapusty głowiastej oraz pszenicy ozimej, pszenicy jarej i jęczmienia jarego.

Okres od zastosowania środka do dnia, w którym na obszar, na którym zastosowano środek mogą wejść ludzie oraz zostać wprowadzone zwierzęta (okres prewencji): nie wchodzić do czasu całkowitego wyschnięcia cieczy użytkowej na powierzchni roślin

• Nie dotyczy

Okres od ostatniego zastosowania środka do dnia zbioru rośliny uprawnej (okres karencji):

• jabłoń – 7 dni,
• kapusta głowiasta – 3 dni.
• jęczmień jary, pszenica ozima, pszenica jara – 35 dni.

Chronić przed dziećmi.

Środek ochrony roślin przechowywać:
− w miejscach lub obiektach, w których zastosowano odpowiednie rozwiązania zabezpieczające przed skażeniem środowiska oraz dostępem osób trzecich,
− w oryginalnych opakowaniach, w sposób uniemożliwiający kontakt z żywnością, napojami lub paszą.

Przechowywać w temperaturze nie niższej niż 0oC i nie wyższej niż 30oC.
Zabrania się wykorzystywania opróżnionych opakowań po środkach ochrony roślin do innych celów.
Niewykorzystany środek przekazać do podmiotu uprawnionego do odbierania odpadów niebezpiecznych.
Opróżnione opakowanie po środku zwrócić do sprzedawcy środków ochrony roślin będących środkami niebezpiecznymi.

OBJAWY ZATRUCIA

Nadmierne pocenie, bóle głowy, osłabienie, omdlenia i zawroty głowy, mdłości, bóle żołądka, wymioty, zwężenie źrenic, zaburzenia wzroku, drżenie mięśni.

Jeśli wystąpiły jakiekolwiek spośród wyżej wymienionych objawów, zwłaszcza jeśli znana jest przyczyna skażenia: przerwać pracę, zdjąć zanieczyszczoną odzież, umyć zanieczyszczoną skórę i włosy, nie dopuścić do jakiegokolwiek wysiłku, natychmiast wezwać lekarza i pokazać mu etykietę.

ZALECENIA DLA LEKARZA

Leczenie:
1. Specyficzną odtrutką jest atropina, zastosowana możliwie jak najszybciej. Może być podawana przez wykwalifikowany personel.
Podawać domięśniowo, co 20 minut, dawkę 2–5 mg (w przypadku dzieci w kilku dawkach), aż do wystąpienia pełnej atropinizacji. Mogą być potrzebne duże ilości atropiny.

2. Nie należy podawać atropiny pacjentowi, u którego występuje sinica.
W pierwszej kolejności podać tlen.

3. Nie podawać opiatów i barbituranów.

4. W przypadku wystąpienia drgawek podać diazepam (10 mg dożylnie).

5. Do oznaczenia aktywności cholinoesterazy należy pobrać 10 ml krwi żylnej.

6. W zatruciu, po połknięciu można podawać adsorbenty (węgiel aktywowany).

Inne środki zaradcze:
1. Zapewnić dostęp świeżego powietrza.

2. Jeśli środek został połknięty – szybko wywołać wymioty (dotykając palcami tylnej części gardła) i podając 1 lub 2 szklanki wody do wypicia.
Jeżeli konieczne jest wykonanie płukania żołądka lub sprowokowanie wymiotów należy, w przypadku zatruć formulacjami żrącymi lub na bazie olejów, zabezpieczyć drogi oddechowe przed przedostawaniem się treści pokarmowych. Kontynuować dopóty, dopóki wymiociny nie będą przejrzyste. Nie podawać niczego doustnie, jeśli poszkodowana osoba jest nieprzytomna.

3. Obserwować oddech. Jeśli wystąpiły zaburzenia w oddychaniu wykonać sztuczne oddychanie i utrzymywać aż do momentu przybycia lekarza. Możliwe, że będzie konieczna intubacja endotrachealną rurką lub tracheotomia, w połączeniu ze sztucznym oddychaniem.

4. Zapewnić pacjentowi ciepło, pełny odpoczynek i hospitalizować przez co najmniej 24 godziny.